مدیریت از نوع جهان اولی

خیلی شک داشتم که این پست رو بنویسم یا نه! ولی دل و به دریا زدم و گفتم هر چی باداباد من میگم! نکات ریز و قابل تاملی آدم تو این مملکت جدید باهاش برخورد میکنه که یادآور شیر تو شیریه مملکت عزیزمونه و یا کلیشه ای بودن عملکرد مدیران در همه جای دنیا.
فکر کنم اگه یک مثال بزنم موضوع روشن بشه. دولت استرالیا برای مهاجران تازه وارد یکسری امکانات و برنامه ها در نظر میگیره که تماما مجانی و هزینه اونا بعهده خود دولته. از وقتی که بحران جهانی مد شده ظاهرا دولت استرالیا تصمیم گرفته که هزینه ها رو کم کنه و پیشواز بره! حالا چجوری؟ با پاک کردن صورت مسئله!!
اگر شما مهاجر تازه وارد با ویزای متخصصین باشید قاعدتا با آیلتس 5 یا 6 وارد استرالیا شده اید. حالا شمای مهاجر برای سر کار رفتن نیاز به استاندارد سازی رزومه خود دارید تا مقبول بیفتید. یکی از دوره هایی که برای این منظور بود و شما بعنوان فرد متخصص میتونستید ازش استفاده کنید Skill Max بود. در حال حاضر دولت تصمیم گرفته تا اونجایی که میشه سرویسهای مجانی خودش رو برای پایین آوردن هزینه ها با گذاشتن قوانین جدید و یا بهتر بگم وضع شرایط جدید احراز، محدود کنه. در مورد Skill Max شما باید دارای IELTs 7 باشید تا بتونید در این کلاسها شرکت کنید!!! حال این سوال پیش میاد، متخصصی که خودشو با قوانین مهاجرت منطبق کرده و با IELTS 5 or 6 وارد این خاک شده چطور باید در این کلاسها شرکت کنه و رزومه اش رو استاندارد کنه و بره سر کار! (البته دولت هم هیچ زحمتی به خودش نداده که فکر اینو بکنه پس تکلیف اون خیل آدم که IELTS 7 ندارند چی میشه؟) از طرف دیگه اون متخصصی که با IELTS 7 و یا بالاتر اومده مگه اصلا نیازی داری بره بشینه سر کلاس Skill Max که چندین ماه یک مشت اراجیف تحویلش بدن که با خوندنه یک جزوه 180 صفحه ای در عرض 2 تا 3 روز همه چیز دستگیرش میشه!!!
حالا خودتون قضاوت کنید یه نمه شبیه تصمیمات اخذ شده در گل و بلبل آباد نیست؟؟؟؟!!!!؟؟؟؟