چرا اینقدر ... چرا؟

حتما براتون پیش اومده که کلی چرا تو مغزتون چرخ میزده و جواب درستی هم برای هیچکدومشون نداشتید!!! چرا؟؟
چرا وقتی با تخصص "الف" وارد می شی کار "ی" رو بهت میدن؟
چرا وقتی اعتراض میکنی ، که بابا این در حیطه تجربه و تخصص من نیست بهت میگن یاد میگیری و علاقمند میشی!!!؟؟
چرا اکثر اوقات رئیس حرف مفت میزنه و سر کارت میذاره؟
چرا برای اینکه روی مخ رئیس "گت آن نرو" نکنی مامورت میکنه یه جای دیگه تا دیگه ریختتو نبینه؟
چرا اینقدر حیوانات عهد دایناسورها ، همکاراتن؟
چرا هر چی سعی میکنی با فرهنگ با این جونورا رفتار کنی نمیشه؟
چرا فکر میکنی باید با فرهنگ رفتار کنی؟
چرا اینقدر زود از دستشون خسته میشی و دلسرد؟
چرا پوستت مثله کروکدیل نیست و روت مثله سنگ پا؟
چرا اکثرا پر مدعان؟
چرا یه عالمه آدم غیر مرتبط رو میارن کارهای غیر مرتبط بهشون میدن؟
چرا جا برای توی مرتبط نیست؟
چرا تو غیر مرتبط نشدی؟
چرا اکثریت سعی میکنن هم دیگرو سنگ قلاب کنن؟
چرا اکثر آدمای گاگول حقوق بالا میگیرن؟
چرا اکثر آدمای گاگول رئیسن؟
چرا هر چی راننده تاکسی ، لودر و لیفتراکه بی مغزه ، چند برابر پدر بازنشسته ات که عمرش رو تو کار گذاشته حقوق میگیرن؟
چرا یه مشت آویزون ، دست کج و گشنه محبوب دل روئسان؟
چرا هیچ برنامه ای برای آینده شرکت وجود نداره؟
چرا همه وانمود میکنن که دارن کار میکنن؟
چرا جونورهای فوق الذکر ، توهم مضاعف خود برتر بینی دارن؟
چرا هیچ کاری پیش نمیره؟
چرا وقتی میخوای کار مثبتی انجام بدی ، با لگد ازت پذیرایی میشه؟
چرا برای بعضیها سال ، ساله خره و کلا خرتو خره و نیم سوته پله های ترقی رو یک شبه طی میکنن؟
چرا وقتی صحبت از تمدن میشه ، همه اظهار فضل میکنن ولی نمیدونن سامانیان اول اومدن یا سلجوقیان؟
چرا حاضر نیستیم روزی چند دقیقه برای مملکتمون کار کنیم و حقوقش رو نگیریم؟
چرا از اول ماه بدنبال آخر ماهیم که کی حقوق میدن؟
چرا اکثرا فکر میکنیم حقمونو خوردن و ما حقمون بیشتر از این حرفاست؟
چرا شما الان سرتون درد گرفت؟
چرا!!!!!!!؟؟؟؟؟؟
یه جواب برای همش دارم : احتمالا هممون داریم با این وضعیت حال میکنیم که صدامون در نمیاد

دوره سراسر رنگ بچگی

چند وقت قبل درمنزل پدریم چند تا نوار کاست قدیمی کشف شد که توسط پدر بزرگوار بنده و پدر بزرگ مرحومم از دوران 5 تا 7 سالگی من ضبط شده بود. (به هر حال اولین فرزند و نوه خانواده بودم!!!!!بابا ننور!!!!!) . به هر حال تمامی ما از دوران بچگیمون خاطرات ریز و درشتی به یادمون هست. ولی گذر زمان چقدر سریع اتفاق میفته. تو یه چشم بهم زدن سی و اندی سال رفت و همگی صاحب خانواده شدیم و همون نقش پدر و مادرامون رو داریم ایفا میکنیم که به سادگی طنین صداشون توی همون نوار کاست آرامش بخش روح و جونمونه. تکنولوژی با پیشرفت سر سام آورش داره جایگاهی مطمئن و امن برای نگهداری خاطرات همه دوران زندگیمون ایجاد میکنه . زمان ما ، نوار کاست 60 یا 90 دقیقه ای ، الان انواع دوربین فیلمبرداری . ولی هیچکدوم از این فناوریها نمیتونن احساسات توام با مرور خاطرات رو حفظ کنن و انتقال بدن. احساساتی که رنگ به خاطرات دوران گذشته میبخشن. قدیمیها اعتقاد داشتن که فقط یاد و خاطره است که میمونه ، دوران ما این صداست که به همراه یاد و خاطره میمونه و در حال حاضر تصویر هم به این جمع اضافه شده!!!! خدا آخرش رو به خیر کنه